Winylowe płyty i mineralna woda z plastikowej butelki.

Link :: 02.06.2005 :: 16:37
Deep dark chocolate homo beauty.

Wszystko sie spieprzyło. Utarciłam grunt pod nogami.

Zapomniałam o całym, jakże cudownym rzeczywistym świecie. Bo wcale nie mam ochoty tu być. Nie tu. Nie teraz. Nie znoszę ich twarzy. Wszyscy wpatrzeni w moją przedziwaczną osobę jak... No własnie. Nawet nie bardzo wiem jak określić te wrogie spojrzenia. Przygnebiające.

Aż tak bardzo widać, że jestem nieuleczalnie chora?

Two dead chickens and heaven. Ostatni album Pee-Bug mnie czaruje. A później It`s good to die
Komentuj(2)

Link :: 06.06.2005 :: 16:44
400 kcal na dobe. Szukam możliwości by jakkolwiek jeszcze je zredukować. Na szczęście efekty i tak nie pozwolą na siebie długo czekać. Najpierw osłabienie, potem coraz to mniej zimowych zapasów tkanki tłuszczowej. Byle do wakacji.

Przygladałam się dziś sobie w lustrze. Prawie nagie ciało, osłoniete jedynie niebiesko-białym, kwiecistym bikini z zeszłego roku, nie ma żadnego wyglądu. Chude kości biodrowe, a nieco wyżej wałeczki tłusczu. Teraz dopiero do mnie dotarło, do jak okropnego stanu się doprowadziłam. Wystarczy miesiąc by to naprawić.

Nie mam nic. Nie mam ciała, nie mam myśli. Nie mam silnego charakteru. Nie mam komu powiedziec kocham, a już tym bardziej nie mam do kogo się przytulić. Jedno mam. Mam wszystko w dupie.

Komentuj(6)

Link :: 11.06.2005 :: 13:34
Tabletki hormonalne zażywane w celach czysto terapeutycznych. Rozdrażnienie i ogólny stan samopoczucia dziś przeze mnie określany na własciwy. Oczywiście w założeniach dydaktyczno-moralizatorskich. Reszta nie wchodzi w rachubę.

Life's good.
Komentuj(2)

Link :: 21.06.2005 :: 22:20

Jest i ona, gdy niczego już nie ma. Jej szukałam w twarzach innych mijanych na ulicach i zawsze się łudziłam, że coś z niej mają. Ale to nieprawda. Nieprawda.

I czekam na ten deszcz. Noo, rozpadaj się w końcu.

Kawowe niebo. Sklep z kawą. Nie wolno już więcej czekolady. Nie wolno.

Latarnia jest wyspą przez okno. Po każdym uprasowanym włosie połączonym ze sobą jak lina. Rozwichrzona czupryna i nowa spinka z turkusowym kwiatem. A dookoła wyspy latające owady. W ciemną noc motyle śpią. Tylko wyspa świeci. Dlatego latarnia jest wyspą.

Przekreślam co wieczór kartkę z cyferkami w środku. Obserwuję zdjęcia i czekam. Ale to najmilsza rzecz, jaką robię co wieczór. Heaven shall burn. Jak wrócisz to tak właśnie będzie.

Dawno minął rok, w ciągu którego miałam setki prób wyjścia.

Never mind.

Komentuj(3)